Kirli Bileklerimi Temizliyorum Beş Vakit

gözlerini dikmiþ bakýyordun
biraz daha küçültüyorum geçen geceyi
duvarda ýþýldayan gölgenin çekip gitmesi deðil
sürahide kýmýldayan su
tabloda uyumuþ bir adamýn göðe bakýþý deðil
hýzlýca giden bir trenin camýnda
ýþýklarýn eski dostuluðu
kompartýmaný doldurup bize yansýyor ve
otlarýn telaþlý korkusuna deðen bir el
ayý küçük avuçlarýnda gezdiren bir hýz gibi
kirli bileklerimi temizliyorum beþ vakit
hep ayný yerde duruyor ölüm
hatýrladýkça kirpiklerini senin

ilk fýsýltýyý çatýdan sarkan kargayla
aðaca doðru süzülürken
bulutlarý bol yaðmura gebe eylüldü belki
aydýnlýðýn içinde kadeh tokuþturan
kara günlerin habercisi
her köþesinde seni izlediðim gizemli yollar verdi

makinenin diþlisini temizledi usta
eskisi gibi çima gazi dört nal pedal salladý
kahverengi deriden daha derin
en sevdiðin ceketi
saçlarýnda çoðalan beyaza karýþtýrýp
düðmelerini bir gurur abidesi gibi ilikledin

o merdivenleri sonradan çýktýn
uykusu kaçmýþ rüyalarýn dibinde
bakýþlarýmý silkeleyip sana sarýlmak istedim
aramýza karýþan mesafenin kýsa oluþu
uzadýkça uzadý
kendine sýðýnýp kayboldu gece
kapýnýn önünde anýsýyla tüten
bir boþluðu giyindin üstüme yürüdükçe

bu öncesi
birleþtirip þimdinin karabasanýný
zamanýn iniltisine dalýp
hiç geçmeyen bir gün yarattým kendime
pencereleri açtýlar
karnýnýn üstünde yeni nesil bir býçak
çeneni baðlayýp
gözlerini kapattýlar.






Sosyal Medyada Paylaşın: