Ey Kadınım

Hiçbir kitap taþýyamaz bir kelimelik bizi
Ve hiçbir düzen süremez ikimizi
Sen garip
Ben sevdalý
Sen yoksun yanýmda ya
Iþte budur felaket sonumuz...

Keþke hiç bitmese bu gecemiz diyecektim.!
Ama sen yoksun
Bende yoksul
Sen uzaklarda
Ben sabaha doðru nöbetçi oldum tuzaklarda

Bir kadýným olsaydýn baþ ucumda
Geceler desen bahane
Sen þiir ,
ben þair
Seni deliler gibi seviyorum Ey sevda kadýným. ..
daha ne diyeyim sevgilim...?

Ben gece yerimden vuruldum be kadýn
Seni kifayetsiz...
Seni çýrýlçýplak yerinden kýyafetsiz...
Sen Kabus olsaydýn
Ben ter dökerdim
Ve en korkak halimle seni kendime
Ve tekrar tekrar kendime saklardým

Ve diyorum ki geceler bitmez ey kadýným
Þiirlerde seni sayýklayan adýným
Desemki gel bir ömür sarýlý kalalým
Beni yüreðimden vurur musun?

Yastýk ve yorgan deðil
Ayný gökyüzünda seviþmek nasip olsun.
Tenin tenime deðince
Dünya öyle hýrçýn öyle bir yaðmur bastýrýr ki
Sen ýslak ben ýslak
Ikimiz sevdalý

Seni Diyarbakýr gibi baðladým uykularýma
Biraz mülteci biraz kaçak
Biraz da yasak....
Sen baþkentim deðil
Bastacýmsýn her gece

Sen roboski kadar yaraladýn beni
Ve Reyhanlý kadar paramparça
Bu gece bölündük sevdamýza
Bölündük eþkýya yanýmýza

Ve 34 yerimden sevdalýyým sana
Dersimin Munzuru kadar
Ve yaðmurlar dünyadan dinene kadar...

.....

Sosyal Medyada Paylaşın: