Durdum, Galata aþkla bana bakýyordu Bir gökyüzü üzerime akýyordu durmaksýzýn Sýzým sýzým bir yürek yakýyordu bedenimi Durdum, sustu aþk, sustun... Konuþsaydýn eðer Konuþsaydýn bitecekti her þey hiç baþlamamýþ gibi. Hiç gelmemiþsin Hiç sevmemiþsin Hiç olmamýþsýn gibi Susacaktý aþk yine Konuþsaydýn Kuru dallar bile çiçeðe duracaktý Anlamadýn. Anlamazdýn zaten, hiç anlamayacaktýn, biliyordum Ben gözlerine ýþýl ýþýl bakarken Sen aþktan korkarak gökyüzüne bakacaktýn sessizce Aþk bende kalacaktý hep, görüyordum. Oysa duyuyordum ki yüreðini Görüyordum, bir nehir yüreðinden bana akýyordu hep Galata aþk oluyordu bizimle Yüksek Kaldýrým ilk kez aðlýyordu. Bir görsen aþk ikimize nasýl da aþkla bakýyordu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice nayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.