Demek sen de gidiyorsun onca yaþananý silip Güneþimi söndürerek karanlýða gömüyorsun Ardýnda boynunu büken sevdan kaldýðýný bilip Buna raðmen gözlerini geçmiþine yumuyorsun Peki git k(y)ara yüreklim gittiðin yer çiçek dolsun Bensiz de mutlu ol gülüm bu da benim ah/ým olsun.
Çamurla sývanmaz gönül aðladýkça akar gider Çavlanlar mekaný olur kenarýný yosun baðlar O yosunun yerine de elbet bir gün çiçek biter Yalnýzca geçmiþ anýlar göz ucunda kirpik daðlar Gözler masum kirpiðime teselliyi eker elbet Asude gönlüm geçmiþe bir mum daha diker elbet.
Beklentiler denizinde dalgakýran benim adým Ne bir martý bekler beni ne yakamozlar ýþýldar Belki de çoktan dolmuþtur yâr/in gönlünde mîâdým Uzaktan bir karabatak "aðlama" diye fýsýldar K(y)ara bir yüreðe konan þu garip gönlümün sesi Bakarsýn bir zaman sonra býkar kesilir nefesi.
Çýplak geldiðim dünyada çýrýlçýplak sevdim seni Üstüme örttüðüm ne aþk ne keþkelerim var artýk Bir zaman sonra nasýlsa kara toprak örter beni Bir kuþ gibi havalanýr bu ruhum bedenden sartýk Beni k(y)ara yüreðine lâyýk görmedin ya sen yâr Ararsan bir gün dönüp de gel kara topraðýmý sar.
Sartýk: Azat olunmuþ, salýverilmiþ özgür
Ayvazým DENÝZ
Þiirimi güne layýk gören seçki kuruluna ve yoruma layýk gören tüm arkadaþlara gönülden teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.