Ümit Güneşi

Unuttuk sözleri, çiðnedik andý,
Kar yaðýþý sürdü bir yaz hatýrla.
Köprüler yýkýldý, yollar kapandý,
Dertler mühürlendi, efsunlu sýrla..

Okunmayan roman gibi kapatýp,
Az kalsýn bir rafa býrakacaktýn,
Ara sýra olsun bari göz atýp,
Hatýrýmý alýp kýrmayacaktýn..

Derdimiz, görünmez bir hal almýþtý,
Çakmak çaktým ama, gördüm anlamsýz,
Sevgi bitmiþ, gösteriþi kalmýþtý
Hiç bir kývýlcým yok, gönlün duyarsýz..

Biçim deðiþtiren, bulutlar gibi,
Bir þeyler deðiþti bilemiyorum.
Anafor yaratan, rüzgârlar gibi,
Anlatacak sözler bulamýyorum..

Daðlarý býraktý, içimde þaki,
Ýþkence ediyor, nefesler bile,
Bu gidiþin sonu, bilmeliyiz ki,
Ebedi ayrýlýk, gözyaþý, çile..

Bir sýnýr çizmiþtim, kesin biçimde,
Ömür boyu onu koruyacaðým.
Onulmaz yaralar açtýn içimde,
Ölünceye kadar taþýyacaðým..

Söndü, yüreklerde sevda ateþi,
Hüsranlara mahkum, ugraþlarýmýz.
Batarken seyrettik, ümit güneþi,
Hüzüne bulandý, gözyaþlarýmýz.

Gelendost
Sosyal Medyada Paylaşın: