Yorgunum. Garipçe bakýyorum dünyaya. Gökyüzü eskisi gibi deðil, karmakarýþýk. Karanlýk korkunç bir anafor öfkesinde. Denizde ters akýntý Ve esip gürleyen rüzgâr. Bir þeyler olacak insanoðlu kulak ver!
Kuþaktan kuþaða insanlar ölür sebepsiz Ve zamansýz. "Nafile isteyiþim geçmiþ zamaný Mahkum olmuþ zaman karanlýða" Küçücük dalda binlerce gül küsmüþ. Dipsiz bir uçurumdan avazlar yükseliyor.
Ve hiç bir þeyin önemi yok þu dünyada, seni sevmek kadar. Göðe doðru yükselen nefesim o mesut anlarda. Sessiz-sedasýz soluyorum küskün çiçek kokularýný. Bir baþka kader için giyinip kuþansam da Hep ayný yerdeyim.
Bu gece serbest bir þiir olarak döküldün dudaklarýmdan, Alabildiðine kuþkuluyum. Kapým kapalý, lambam sönmüþ. Yavaþtan yavaþtan pencereme çarpýyor ay ýþýðý. Gece yarýsý bir de rüzgar çýkarsa, Ýyice ürperecek yüreðim.
Öyleyse kal... Hayalde olsa kal Þaka da olsa kal Kal ki aydýnlansýn gece. Deðil mi ki sonbahar kuþattý her yanýmý Baharým ol bu gece.
Senden bütün istediðim, bir gecelik huzur, Bir gecelik mutluluk. Seni hep içimde yaþatmak için kal bu gece. Ne güzel, ne tatlýdýr varlýðýn. Ve karlýdýr yokluðun, Borandýr, tufandýr.
Sabah alacasýnda istersen vedalaþýrýz yeniden. Bilirsin ben vedalarý pek sevmem. Öylesine sessizce çekip gidersin. Boþuna seslenmedim insanlara "bir þeyler olacak kulak verin diye." Bir þeyler olacak bu gece. Gel...
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.