Yurduna tekrar iltica edecem

Bu gün solan çiçekleri suladým.
Kuruyan yapraklarýný topladým yüreðimin.

Sahil boyu yürüdüm.
Elimde bahardan kalma bir yalnýzlýk.
Güneþe tuttum, senden kalan umutlarýmý
Öyle ýslanmýþým ki;
Öyle üþümüþüm ki;
Güneþ bile fayda etmedi.!

Ve gözlerini aradým.
Yanýmdan geçen herkesin,
Gözlerinin içine baktým.
Hiçbirinin gözleri senin deðildi.
Senin gözlerin kadar güzel deðillerdi.

Sesini, nefesini, gülümsemeni,
O kadar yakýndan hissediyorum ki,
Sanki elimden tutup,
Gözlerimden, dudaðýmdan öpüyorsun.

- Yürüdüm...
Hiç durmadan yürüdüm.
Gölgem beni takip ediyordu.
Sanki, sen adýmlarýma basýyordun.
Gölgem kadar yakýndý kokun.
Ve nefesini ensemde hissedebiliyordum.
Ama, dönüp arkama baktýðýmda sen yoktun.

Ben mutluluðu isteseydim.
Senden çoktan vazgeçerdim.
Ben seni mutsuzluðumla da sevdim.
Senin yokluðun seni baðlar.
Benim senden vazgeçmemi deðil.

Þimdi ýslanan, üþüyen,
Umutlarýmý kurutuyorum.
Üþümem geçtiði zaman,
Yurduna tekrar iltica edecem

Ýbrahim Dalkýlýç

20/09/2014
22:20 izmir

Sosyal Medyada Paylaşın: