Bir Bozkurt sesi yükseliyordu Tanrý daðýndan Altay daðýndan da yükseliyordu mutluca bir ses Anayurdum kollarýný açýyordu; Turan.
Bir ses “Biz Altaylýyýz” diyordu Bir Bozkurt uluyordu, önünden baþýný kaldýrmýþ Bu ses mutluca evrene yayýlýyordu Bir kez ölmek bile geçmiyodu aklýndan.
Biliyordu þehitliðin mutluluk ve esenliðini Diyordu “Kahbedir er meydanýndan kaçan” Bozkurt da biliyordu yaþantýyý evrende Tutsaklýk neydi ki daha hiç duymamýþtý.
Özgürlük elindeydi alabildiðine… Bozkurt düþüncesinde doðuyordu mertlik Hýra ve Altay daðlarýnda ki sesler birleþtiðinde; Turan da büyüyor büyüyordu Türklük. ---- 07.08.1958 – Ýslahiye.
Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ - Ýstanbul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.