BU MEVSİMİN ADI KARANLIK

Hüznümün gözünü sildim, býrakmadý þiirlerle buluþmamý
Bir yan tutabileceðim bir yan doðuramadým ayak izlerine
Kýrgýnlýk sarýp iþgal ederken senli yanlarý,
Yüreðimdeki tomurcuklarým filizkýranlara tutulur,
Gecenin karanlýðýnda el ayak uyurken, döþeðimin yaný, yüreðim gibi uyanýk kalýr.
Ben senli yanlarý sensiz ýsýtamam, aðlar, elimi tutar karanlýk, ýþýðýmý kýrdýðýn zaman.
Senin avuçlarýnda ki ateþin zerresi yoktur karanlýðýn elinde
Ölü gibi ne soðuk yalnýzlýk
Oysa biz senle gecelere baharý doðurturduk,
Þafaðýn koynunda nur topu gibi sevdalarý olurdu günün,
Hele akþam kýzýllýðýnda, dudaðý kýzýlcýktan kýrmýzý saçlý kýzlarýmýz olurdu.
Ben kýzlarýn çeyizini örerdim bana ektiðin tohumlardan
Bak oy, bak bir ah, daha tohumluk
Hüznüne ekilip yeþerecek dudaklarým arasýnda
Gözünden öpülüp, yüreði okþanacak bu bahar senli yanlarýn
Kucaðýný kaybetmiþ bir çocuðun gözünden geliyor bu çýðlýk
Bu aðlayan karanlýk düþtüðü kuyudan nasýl çýkar bilinmez
Bu kent gözlerinden aþký çiðneyip yutmuþken
Sevdalar doðurmuþken mevsimlere
Bir yutkunurum ki artýk
Gýrtlaðým da elmas olur kalýr bütün heveslerim.

Bu mevsimin kucaðýna dönüp gözüne sabahý vermeyince gidiþine karanlýk
Bu çýlgýnca esen çýðlýk hangi sonbahar
Hangi gecenin peydahý hangi gün kazanmýþtým bu istemsiz günahý
Bu acý kundaðýna doymamýþ aþkýn sancýsý
Ardýna yetiþmeye uðraþan bir dudak bir emzik
Karanlýðýna eðreti bir yalnýzlýk
Bu kent sana sarýlýp seviþirken, iþgal altýnda býrakýr sýcaðýný,
Senli yanlarýn rahmine bir tohum düþürüyor
Bu gelen yalnýzlýk
Bu mevsimin adý karanlýk, boy atýyor sensizlik
Hasadýný kýrlangýçlar yüreðimden topluyor, gagasýnda bir acý, kanýma batýyor.
Bu kent sensizliðin karanlýðýna boðuluyor gel tut yakala
Ben ne yapsam boþ
Bilirsin nadasta toprak yeni tohuma hazýrlanýr
Bu biçilmez karanlýðý gel sen ekip biç
Ben becerip bu kentten seni toplayýp kaldýramadým
Bu kanadý kýrýlmýþ kuþun kanadýný sarsakta
Yüreði parçalanmýþ
Bak bir ah
Bak bin of
Ne yapsak boþ
Sen en iyisi mi?
Bu kentten yaðmurlarý topla git
Bu yüreðe mevsim ekmek boþ
Ben kuraðýnda çatlarken
Ben sensizliðin koynundan çýkýp alnýnda öpemedim ayrýlýðý
Bu mevsim bu karanlýk ben kaç kez öldüm
Sen gel kaldýr, senli yanlarý benden
Sosyal Medyada Paylaşın: