SENİ KALBİMDEN SİLDİM

Güz geldi baðlarýma baharlar kýþa döndü
Küskünüm yaralýyým gönlümde þevkim söndü
Viran olmuþ illerde dalýma baykuþ kondu
Seni öyle sevmiþtim canýma ömrüm bildim
Çýkma artýk karþýma seni kalbimden sildim

Çiselerken yaðmurlar gezdiðimiz yollarda
Acýn içime iþler kurutursun dallarda
Fýrtýnada kaybolmuþ gezer gönül sallarda
Seni öyle sevmiþtim canýma ömrüm bildim
Çýkma artýk karþýma seni kalbimden sildim

Sýrlarýnda kayboldun unuttun gittin beni
Þehir þehir aradým divane ettin beni
Yalan’mýydý o sevdan acýn’da güttün beni
Seni öyle sevmiþtim canýma ömrüm bildim
Çýkma artýk karþýma seni kalbimden sildim

Erir bulutlarýndan yaðar gözden yaþlarým
Bir derdi bitirmeden ötekine baþlarým
Yüreðim yangýn yeri bedenimi haþlarým
Seni öyle sevmiþtim canýma ömrüm bildim
Çýkma artýk karþýma seni kalbimden sildim

Unuttum gülmeleri boynu bükük dururum
Verdiðin azabýnda solar her gün kururum
Çeker belki silahý þu kalbimi vururum
Seni öyle sevmiþtim canýma ömrüm bildim
Çýkma artýk karþýma seni kalbimden sildim

Kat önüne dertlerin sürükle gazabýma
Merhem olma artýk git gönülde azabýma
Baðlamam çalmaz artýk kan deðer mýzrabýma
Seni öyle sevmiþtim canýma ömrüm bildim
Çýkma artýk karþýma seni kalbimden sildim

HAMÝT KARACA 08.09.2014 20:55



Sosyal Medyada Paylaşın: