Şiir değil, İTİRAZ!
Sanýyorum ki ilk yanýlgým Türk sinemalarýnda ki itiraz ediyorum onlar evlenemezler sahnesiyle baþladý!
Ve o gün sen giderken de bir mucizenin gerçekleþebileceði inancý yerleþti tam kalbime.
Biz seninle býrak Ümit Besen’in nikah masasýna oturmayý, tahta bir masa da demli bir çay eþliðinde, þekerli þekersiz acýlarýmýzdan bile bahsetmemiþken, senin benimle bir ömür boyu kalacaðýna olan bitmez tükenmez inancýmý da, çocukluðumun aþký olmana ver.
O zamanlar ki aklým þimdi olsa ben olmazdým biliyorum ama yine ayný yerden kanayacaðýmý bile bile þimdi ki aklýmla yine seni severdim. Ne yaparsýn iþte hala seviyorum.
Neyse, bizim Muzaffer abi var hatýrlarsýnýz. Gittim dedim ki: - abi bak bu beni sevmiyor abi, beni güneþte sevmiyor abi hemen yaðmur yaðýyor, kalemde sevmiyor abi hemen kýrýlýyor. Abi beni kimse sevmiyor mu be?
Muzaffer abi biraz sert bir adamdýr arkasýndan yazmak gibi olmasýnda. Baktý bana böyle dövecek gibi.
-Lan. Dedi.
(Muzaffer abi bana hep lan der)
- Sen adam mýsýn Lan dedi oturdun karý gibi aðlýyon. Dedi.
Adam mýsýn lan sen. Dedi.
Dedim; - abi niye öyle diyon! Sen hiç sevmedin mi?
Bana þöyle bir baktý dedim aha indi inecek Osmanlý yüzüme.
- lan köpoðlu! Sevdim ki böyle oldum. Sevdim ki, sakallarým bile kesilmiyor artýk. Sevdim ki, yandý caným. Sevdim ki nefret ettim diðer tüm insanlardan. Sende böyle mi olmak istiyorsun ha! Söyle bana, sende böyle mi olmak istiyon?
Hiçbir þey demedim. Býraktým çayýmý kalktým masadan. Arkamdan da seslenmedi, gelmedi de.
Zaten ben bir masadan kalksam kimse gelmez ardýmdan.
Yataktan bile kalkarken ben, yatak - oh be - der.
Sonra düþünüyor insan tabi. Bende düþündüm. Dedim bu beni niye sevmiyor.
Ben onu sevebiliyorsam o beni neden sevmiyor.
- sonra bir þiir geldi aklýma.
Tam yazayým dedim bir kenara þiir bile vazgeçti de bir daha gelmedi aklýma.
Zaten bana kimse kendi rýzasýyla gelmez.
O da gelmedi. Gelseydi biraz çay içecektik oysa. Belki biraz kahvaltý yapardýk. Gecede o uyurdu ben izlerdim onun rüyasýný ama olmadý.
Sanýrým her þey ilk yanýlgýmla baþladý. Muzaffer abi sevmeseydi, bende aþýk olmasaydým baþka iþim yokmuþ gibi o zaman bir masada oturur bende severdim umutlarý. Ama bana düþen itiraz etmek oldu.
Evet itiraz ediyorum Lan! Ýtiraz ediyorum.
- BU KALBE ACI VERÝLECEK KADAR KIYILAMAZ!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif Tuğçe BALABAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.