YETER Kİ SEN DÖN

söyleyemesem de içimdeki hasretimi
yokluðun yakýyor,bilemezsin içimi
sensizken ettiðim,o dönülmez yeminimi
bozmazsam namerdim,
yeter ki sen dön ...


ne civar kaldý ne de alem,gittiðini herkes duydu
demek ki bana olan sevdan , hepsi buydu
bu gidiþ ne aþk’a ne de gönlüme uydu
yaptýklarýný unutmazsam namerdim,
yeter ki sen dön..


yaþanan onca þey,bitti diyemesin
böyle fütursuzca,çekip gidemezsin
bu güzelim sevdaya,hasret katamazsýn
acýlara pranga vurmazsam namerdim,
yeter ki sen dön ...


gözlerim kan çanaðý,günlerdir aðlamaktan
yaþlarda býktý ,süzülürken yanaðýmdan
soðuttun beni ,hem yaþamdan hem de sevdadan
ihanetine sebep ararsam namerdim,
yeter ki sen dön ...


belli ki gönlündeki mahpusluðum,bir ömür sürecek
içerimde sevdan deðil,yalnýzca bedenim çürüyecek
verdiðin bu büyük ders,sonumu getirecek
ölümlerden dönmezsem namerdim,
yeter ki sen dön..
yeter ki sen dön...
Sosyal Medyada Paylaşın: