MORDU KADIN

Asalet akýyordu üzerinden
gülüþü anlamlý,
yürüyüþü endamlýydý.
Hafif ökçeli ayakkabýlarýný
giydiði zaman, týkýrtýsý
Mozart’dan besteler çalardý.
Kürk mantosunun altýnda,
mordu kadýn.
Gizemli, bir o kadar da
aðýr baþlý,
kokusu büyüleyici,
insaný sarhoþ eden,
Versaçe vazgeçilmezi.
Yýllanmýþ þarap tortusunun
moru vardý dudaklarýnda.
Portoyu mahzende saklardý,
mordu kadýn.
Uçsuz bucaksýz leylak tarlasýna
koþardý her fýrsatta.
Týrabzanlarda elleri hafifçe kayar,
þifon elbisesi uçuþurdu.
Picasso portreleri kýskanýrdý onu,
mordu kadýn.
Ortalýktan kaybolurdu bir anda,
mor gecelerin ortasýnda,
baþýboþ gölgelerini arardý,
hüzünlenip aðlardý bulamadýkça,
mordu kadýn.
Soprano Leyla Gencer söylerdi,
operanýn perdeleri alkýþlarla kapanýrdý,
oysa onun kulaklarýnda,
Anadolu dan bir türkü
çýnlardý durmadan.
Onu çaðýrýrdý
bozkýrlar.
Farklýydý hayatlarý,
bir ipin ucunda
mordu ölüm,
mordu kadýn.

H. Çiðdem Deniz.
Sosyal Medyada Paylaşın: