Sen benim her þeyimsin, mis kokulu çiçeðim, El deðmemiþ toprakta, hep açarsýn gönlümde. Her gün yeniden doðan, umutlu geleceðim, Tarifsiz kokularýn, türkü olur sesimde.
Biter mi yâr türküsü, mektup yazar sevdaya, Yedi düveli gezer, ip çeker kavuþmaya, Kývama gelmiþ hamur, ne tuz ister ne maya, Buram buram piþerken, merhem olur göðsümde.
Yâr gibi olmaz merhem, sarmaz yarayý tabip, Uçamayan kuþ gibi, Çaylak kalmaz mý garip? Tek dayanaðým odur, Allah yolunda habip, Ben secdeye inerken, dua olur dilimde.
Bildiðim tüm dualar, dökülsün yârdan yana, Sýhhatin þerbetini, hep içsin kana kana, Bilirim tenimden can, dönecek Yaradan’a, Verirken son nefesi, daim olsun kalbimde.
Bu kalp olsun yârime, derinden sadýk köle, Vermesin sevdiðini, kýymet bilmez yad ele, Ýncitmesin gülünü, kapýlsa azgýn sele, Küserse can sultaným, feryat kopar içimde.
Dinmez ki suskun feryat, duymaz sesimi canan, Ýbrahim deðil benim, har ateþlerde yanan, Aþka kalp dayanamaz, saf gönüldür dayanan, Görünce nur yüzlümü, güller açar yüzümde.
Çaylak Umut Dünyasý Karalama Þiir Defteri Ankara - 17 Eylül 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çaylak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.