Dünya dertleriyle boðuþtum durdum.
Zaman geçip gitmiþ sezmedim usta.
Çok þeyler yaþadým çok þeyler gördüm.
Hayatta kimseyi ezmedim usta…
Yüzümde ki izler hayat eseri.
Rýzýk için aktý alnýmýn teri.
Para kazandýðým ilk günden beri.
Namert kapýsýnda gezmedim usta…
Gitmedim bar pavyon,dansa dansöze.
Köylü çocuðuyuz yakýþmaz bize.
Dönüp de bakmadým kadýna,kýza.
Namahreme uçkur çözmedim usta…
Ben kimseyi küçük,hakir görmedim.
Zalim sofrasýna baðdaþ kurmadým.
Allahtan korktum hep gönül kýrmadým.
Anamý,babamý üzmedim usta…
Kesmek isteyince þeytan önümü.
Yalnýzca Allaha döndüm yönümü.
Temizledim ben beþ vakit gönümü.
Cehlin bataðýnda yüzmedim usta…
Ramazan’ým bir kez etmiþtim yemin.
Yürüdüm kendimden hep emin emin.
Sözümü baþa tac ettim annemin.
Hiçbir an özümü bozmadým usta…
Gön-Ten
Cehl-Cehalet
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.