Bugün bir ben gömdüm bu þehre. Zamandan arýndýrdým. Doðum yok, ölüm yok. Kimselerden isteyecek dua’m yok. Daðken, kardan yakýnan, Suyken, sarp kayalardan. Doðruyu ararken, yanlýþlarda kaybolan Ýyi ararken, þeytana ortak olan;
Ýsyankar bir ben gömdüm bu þehre Herkesten, her þeyden arýndýrdým. Belli belirsiz kýldým Evveliyat ile husumetli; Geleceðe dargýndým.
Mutsuz bir ben gömdüm bu þehre. Tahammülü yetisiz kalan Bertaraf olup, tarafý kalmayan Ýmkansýzý adet edinmiþ Tembel, asi, katýksýz saf.
Edepsiz bir ben gömdüm bu þehre. Saygýyý bekleyip, saygý duymayan. Aþk’ý bulmuþken, nesnelere baðlanan. Hoyrat, sert, ham bir ben. Kabul etsede, etmesede topraðý O’nu bulmayan, bir ben gömdüm bu þehre.
Elveda dedim hemen ardýndan. Döndüm sýrtýmý gömdüðüme. Döndüm yüzümü kýbleye Yalvardým RABBÝME; Ey Hikmeti Bol, Affeyle Gömdüm benden olmayan beni. Rýzan dýþýnda olup biten her þeyi. Tövbe gerek, ettiðim tövbeme Tövbe, saf ve temiz ruhla Affediciliði Yüce Rabbim, Tövbe... Sosyal Medyada Paylaşın:
vahithakseven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.