Bu Rüya Burada Biter

tarih kedinin aðzýnda eski bir çingene de olsa
ben haziran karþýtýyým hala
cambaz bir camýn kýrmýzý ibadetine hayranlýk duyan
kalbime deðen siyah uçlu avize
gözlerimi kýsýp bitene dek uyandýrmayýn beni

nereden geliyorsunuz öyle
yapamadýklarýnýz
ölü dudaklý bir iþtah içinde
perdelerin arkasýnda baþka göðe ýþýldayan
yarým kalan hislerinizi düþünüyordum
derken siz geldiniz

þimdi ne söylesem eksik kalacak
karlarýn örtüðü çatýlardan mý bahsetsem
veya altýnda küçük karýncalar gibi
oyalandýðýnýz gezintilerden

uzatýyorum
belki de ben bir aðacýn altýnda üþüyen
yaz güneþine benziyorum
arkadaþ oluyorum bir damlanýn sýrtýmdan kayýþýna
biraz serinlik duysam
boþluðun bir anlamý olmalý
binlerce senedir gözlerimi açtýðýmda ayný yerdeyim
aldatýlan kapý hissi ayini
vururken yanaklarým bir birine
bütün hatýralarýmý unutup yeniden saymak
sen kimsin
gelen kim
görüyor musunuz beni
bana bakarken kendini

öldüðüme inandýramadýlar
bu hesabýn bir affý olmalýydý
öyle ya gülenlerin peþine takýlan
duygularýn göklere çýkýþýný tasarladýðýnýz da
bütün geçmiþi unutup yeni sayfalara doðru
hakikatler içinde ýslanmýþ birine
piþmanlýðýndan dolayý söyleceðeniz bir þey kalmadýysa eðer
býrakýn gitsin

bu rüya burada biter
gece olur sarýlýrýz
yarýn uyandýðýmýzda
bir daha yarýn
olacaksa eðer
beni sonu gelmeyen bir hayal sayýn
uyanýrken bütün sabahlar
saydam gülüþlerini býrakýyorsa güne
çabuk unutulan bir yaðmur yaðar geceye.











Sosyal Medyada Paylaşın: