Ömründe bir defa yanýlýr insan,
Daha inanmak mý,tövbeler olsun.
Taþtan,kayadan mý sanýlýr insan ?
Bir daha kanmak mý,tövbeler olsun.
Kalmadý dermaným,kalmadý tâkat,
Aklým darmadaðýn,bu gönül sakat,
Yine gönlüm sevgi dolu da fakat,
Daha aldanmak mý,tövbeler olsun.
Kanayan yaramý,elden gizledim,
Derdime dermaný,senden gözledim,
Yaðmurmuþ sun gibi seni özledim,
Daha ýslanmak mý,tövbeler olsun.
Dolaþtým yâd eli,gurbeti gezdim,
Lakin böyle olduðunu bilmezdim,
Baðrým küle döndü,ahh þimdi sezdim,
Bir daha yanmak mý,tövbeler olsun.
Acýlarý gizledim hepsi saklým da,
Ölsem de unutmam,kalýr aklýmda,
Dilim yere deðse,büklüm büklüm de,
Adýný anmak mý,tövbeler olsun.
Erdal Sarýgöz
14-09-2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.