Münâfık Dost Olur Sanma!
Ýnce ince, çizdiðin ne?
Satýr satýr, yazdýðýn ne?
Bu volta ne, gezdiðin ne?
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Boþa, vefâ arýyorsun!
Niye kendin, yoruyorsun?
Olmadýk þey, kuruyorsun..
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Hani kimde, kaldý vefâ?
Söylüyorum, yüzbin defa!
Almaz mý hiç, senin kafa?
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Saf saf, hayal kurma öyle
Angut gibi, durma þöyle
Dilindeki neyse, söyle!
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Kurdun hayal, gördün rüyâ!
Merdiven mi, kurdun Ay’a?
Eller uçtu, sense yaya!
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Mersiyeler, yazdýn çoða!
Gedâlarý, yaptýn aða!
Fare, küser imiþ Daða!
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Umuru mu, koca Daðýn?
Küskünlüðü, Fare beyin!
Doðdun, ondan güne deðin..
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Herkes, çocuk olur, düþer,
Acý, tatlý, hayat yaþar,
Kimi uysal, kimi kaþar!
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Kaþarlar mý, buldu seni?
Suistimâl, deðil yeni!
Saðlam olur, Puþt dümeni,
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Dostum diye, hassas kaþýr!
Yüreðinde, iðlâk taþýr!
Menfeate, Domuzlaþýr!
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Menfeattir, Dîn imâný!
Dar gününde, sensin caný!
Rahat bulur, bilmez seni!
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Ýþi düþer, koþup gelir,
Yerde, gökte, arar bulur,
Ýþi biter, gaybî olur!
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Övdün, hâin, yücem’oldu?
Yüce dedin, cücem’oldu?
Yazdýn, fazla hecem’oldu?
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Devir böyle, ’dönen’ alýr!
Her köþeden, yolun bulur!
Kýrk dereden, suyu gelir!
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Sâdýk isen; ’Elde var bir! ’
Hâin isen, bol ye geir!
Ýþte bugün, tam o devir!
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Sen dost sanýp, tut peþini,
Kurnaz okþar, saf baþýný!
Yaptýrýr tüm, pis iþini!
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Gayrý yeter, aklý baþa,
Toplayýver, basma yaþa!
Git kafaný, vur bir Taþa!
Neye yandýn, Ozan Ýlo?
Aç gözünü, nâr’a yanma,
Münâfýk, dost olur sanma,
Hakk yolundan, milim dönme,
BOÞA YANMA, OZAN ÝLO..
PUÞTA KANMA, OZAN ÝLO! ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.