Bazen yazamayaþýmda öfkemi Bazen anlatamayýþýmda acýmý Gözlerimin gözünde donup daldýðý Bakýþlarýnýn beni benden aldýðý Bi çare yüreðimin hüzün dehlizlerinde kaldýðý yerde Aklýmdasýn.
Haram ettiðin lokmamda Katran karasý çayýmda Günümde, haftamda, ayýmda Hayattan her geri sayýmda Aklýmdasýn.
Yerini artýk kimseler alamaz. Bu kadar acýyý býrakmýþken yüreðime Seni unutmam mümkün mü? Acýnýn baðrýmý eþtiði, Baþýmýn omzuma düþtüðü yerde Aklýmdasýn.
Sevdiðim her þeyden mahrum ettin Kalemim küstü Þiirlerim sustu Kan dolduruyor sabýr denen þiþeye… Gözlerim pustu bir köþeye Ladese tutuþtu hayalinle Aklýmdasýn.
Ömrümü derde Yüreðimi namerde býraktýn Yaþayan bir ölüden farksýzým þimdilerde Ne mekaným belli ne mezar taþým. Tutamýyorum bedenimde deðil sanki baþým Bazen akýyor ya gözyaþým Duygularýn en mahremini üzerime son çektiðin yerde.. Bakýþlarýnýn ýðýl ýðýl hüzmelendiði Hasretin perde perde gözüme gerildiði zaman Hatrýma dokunuyor çiðnediðin onurum Yerle yeksan edilen gururum diriliyor aniden Edepsiz þuursuz kelimeler dilime dolanýyor Ve ard arda ulanýyor pervasýzca Neden hala acýmasýzca Aklýmdasýn?
Seher EMRULLAHOÐLU 14.9.14 Sosyal Medyada Paylaşın:
Seher Emrullahoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.