Yanýmýzdaki yastýklarda beden var belki çoðu kez. Ama ruhumuzun baþýný koyabileceði yastýklar boþ. Ten var; Koku yok. Beden var; Ruh yok. Gerçekler de üstümüze yorgan olmuþ…
Hayat keþmekeþinde, Duygular alabora… Yanmak ve donmak hep yan yana… Ten üþümüþ , Hasretten yanmýþ. Ruh üþümüþ, Hüsrandan kavrulmuþ. Kalp üþümüþ, Beklentilerden liðme liðme. Duygular üþümüþ, Aþk karaborsa. Kim getirebilir bunlarý tek bir yastýða? Kuþ tüyü bile olsa…
Serpil Çýnaroðlu 18-09-2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
serpilce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.