hafif esen rüzgarda sallanýyor dallar yapraklar sararmaya yüz tutmuþluðun eseri olsa gerek mevsimlerin kaymasý.. býrak gülsün gök yüzünün mavisi kubbesinin altýnda.. yalnýzlýða inat umuda inat.. biraz dikkatli bakacak olursan görürsün gözlerini deryalarý anýmsatýr misali.. gönül çaðlar yürek çaðlar.. ve siner yavaþ yavaþ karanlýk gündüzün ertesine.. býrak görmesin gözler onlar ordadýrlar.. var olan yok olmaz gerçeklerle boðuþsalarda.. zamana raðmen mekana raðmen.. tütüyor hayat bacasý ömür yaylanýyor halka halka sonsuzluða düðümlemek imkansýz ancak bakabilirsin arkasýna gözlerden kaybolana kadar.. hatýralar kalýr.. resimler kalýr.. elinde bile deðil bir gün kendini çöplükte bulmamasý.. yazýlan yazýlmýþ çizelen çizilmiþ diye düþünsende belki bir hayal bu belki bir rüya senle var olan senle de yok olacak olan...
(Manisa,05.09.2014)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.