Şeb-i Hicran Gecesi

Ýþte yine sinemde, þeb-i hicran gecesi
Bu gecede yine yok þu gönlümün ecesi

Gaipten gelen bir ses, kýzýl kýyamet! Diyor
Almadýðým her nefes, beni harap ediyor

Ateþ gözlü sevgili, yýldýzlarda göründü
Kara gökler ýþýdý, muhabbete büründü

"Bir perî-sûreti ki" el aman de ne fayda
Yýldýzlardan koparak, sanki göründü ayda

Gam üstüne gam koyup, gök yüzünü kapladý
Aþk denen o býçaðý yüreðime sapladý

Örtün göðü üstüme, mavi bir yorgan gibi
Bu ayrýlýk us’um da, yaðlý bir urgan gibi

Dudaðýmdan beyitler, titreyerek dökülür
Saklý kalan cümleler, birer birer sökülür
,
"Ýsmi Sübhan" biliyor, ortaðýyým bülbülün
Garip garip yazarým, aþýðýyým ben gülün

Seher vakti Hak derim, bülbül gibi aþýðým
Bülbül garip ben garip, çile yüklü maþuðum

Bu sabah gün doðmasýn, dünya dursun yerinde
Öldürdüm ben yarimi, ömrün son seferinde

"Ne sabahý göreyim" ne þafaklar dokunsun
Ezan vakti o yare, nice dua okunsun

Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN

Sosyal Medyada Paylaşın: