Benim abla güçlü kadýndýr , Ne zorluklara göðüs germiþ ,ne acýlar görmüþ, Küçüktüm hemde çok küçük ,yýllar geçti ama ben kimseye anne diyemedim, O büyüttü beni, Kýyamazdý ama döverek ,söylenerek ,kimseyle paylaþmadan okuttu beni, Düþün anne yarýsý gibiydi, hiç eksiklik hissettirmedi, Narindir biraz her dram filmine aðlar içinde benim gibi acý çekmiþ çocuklar varsa eðer, Bense uzun yýllar oldu ,gözlerim aðlamayý unuttu, Hep düþünür ne olcam ,ne yapýcam , kimle evlenicem ,bense umursamam güler geçerim, Öðüt vermez ama kýzar bilirim, Ýçimi okur anlar susar bilirim, Bende bilirim gün gelecek ,o da beni terk edip gidicek, Öyle bir baþýma býrakmaz tabi , evlenir gözlerimin önünde en fazla, Ve düþünürüm ,kim karþýlýksýz sevicek beni, Kim koruyacak ,kim hayatým için söylenicek ,kim onun gibi öpücek beni , Bunlarý düþünür hafif bir gülümseme olur yüzümde ,haný acýlar bir tarafa sen bir tarafa gülersin, Ogün neler olur ,ne hissederim bilmiyorum, Hep ablam gibi bir eþ isterim ,ama þunu çok iyi bilirim kimse kapatamaz o boþluðu bense gülüp geçerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir Kalem Bir de Yalnız B Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.