dindardým ,inancýn mayýnlara sarýlý olduðu ara gelgeçlerde beyaz zencilerin paryasýndaydý bahtýmýn yalýnç zamansýzlýðý bizimle uyuyan uyumlu yasalarýmýz yoktu sistemin horlamasýyla uykusu kaçmýþ diriliþ bülbülüydüm bu yüzden direniþin bel kemiðinde sýzýlý kanlarým birikir bu yüzden diriliþe payidarlýk tilmiziydim bu yüzden bilincin kulesinde ariflik saatiydim bu yüzden inancýn gölgesinde sahip köküydüm
psikolojik semptomlarýn sýzýsýndan süzülen sosyojik beyazým sistemin kirli süzgecinden süzülmüþ karakter timsaliyim temellerimin duruþmasýnda timsahlar var batýk medeniyet kýyýsýnda beni’ benden yiyen bu yüzden mutlaðýn ankasý gibi dirildim aþtým Kaflarý
doðruyu geçtik, doðru yok eðrinin eðretilemesinde benzetilen huyumla çýktým kültür çatýsýna ezelimi gördüm evvelime kadar dolu bunca benzerim arasýnda ben yok bunca ezelim arasýnda ben’den yok bu yüzden beyaz Türklerin sülüklerine maþa ve mazi olamazdým bu yüzden yüzyýlýn diriliþ yüzünde yüzdüm inançlýca
son yazýlmýþ sonumuzun ansiklopedisinde varlýðýmýza kadar yazýlýydýk ilk insan gibi duruyorduk bilginin ucunda ikra diyordu ilk emir ilk gibi elif son gibi bir’e müptela azizlik diliydik
son bir sen gerekti, sinemin açýlýþý için kýyametin iklimsin bende.. kýymetin mevsimisin sevdamda karakterin kýtlýk Kýtmirisin mistik algýlar maðarasýnda bereketin umud güneþin , imkanýn her zerresinde mutlakýyetin dizinde büyüyen uyanýþ iklimiydim hakaniyetin kevserine akan damlalarýmla azizdim o’kuldum / kendimi bilmeyi öðrenip kendime geçiyordum
Sosyal Medyada Paylaşın:
mazil44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.