Ya kalmadý eski neþe ya tükenen aþktý Sonbahar yapraklarý gibi yerlerdeyim Yollara takýldý gözüm,hep ümitsizce baktý Mazi kalbimde sýzým, tükenmekteyim
Gözlerim resimlerde, gözlerinle konuþur Dað bayýr demeden, kýrlarda buluþurduk Neler oluyor hislere, samimiyetsiz mi duygular? Güneþi gören kar gibi, eriyip tükenmekteyim
Yüreðimde öyleceyim bozulmamýþ haliyle Lütfen bir sevda masalýna sýðýnmasýn anýlar Dalýmdan kopan güller topraða düþüp çürümekte Ben her gün kendimde binlerce kez ölmekteyim Yusuf Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.