Yorgunum sensizliðin saatlerinde
yorgun gönlüm
sözcüklerim bile düþ peþinde
bu can bedende yer etmiþken
kanma asýlsýz sevenlere...
Unutamadým...
gözlerinin gözlerimdeki izlerini
unutamadým
gülüþlerini
çekilmeden üzerime kefen hadi gel...
Karanlýk loþ odada
düþlerim bile seni özledi
özledim tenini
mahrum kaldýðým gülcemalini
Dudaklarýmý aralayýp
zikrederken ismini
dar gecelerde
yokluðunun esiri þimdi
deðiþtirmiþken yön esintiini...
Kop gel günahlarýndan
arýndýr yüreðindekini
sarmala sensizliðin saatlerini
güldür
sevindir yüreðimi...
Sensizliðin baþ altýmda yastýðým
yokluðun üþüyen tenime yorgan
sarýldým hayallerinin benzerine
ama yinede
sen olamadýlar ...
Dilimde söylediðim her kelime
içimde sýzý þimdi
yüzümde yerleþen gidiþin
savrulmuþ yataðýmýn izleri
inleyen sessizliðimin sesi...
Özlemlerim bile yetmiyor sensizliðine
haram olan uykularým
hesap için düþtü düþ peþine
bir o kadar büyüdün
günden güne eriyen yüreðimde...
Þimdi....
hüzün daðýnýn arkasýnda
çýkmazlarýn yaþandýðý zirve adýnda
yorgunum
mecalsizim...
Yitip bitmeden ömrüm
kuytu akþamlarýn gizlediði hislerimi
ve...
yanlýzlýðým beni hapsediþini
ellerimde kaybolan giþininle avutuyor kendini...
Sevginin aþamadýðý yük katlanamadýðý cefa bekleyemediði ömür yok derlerde
Hani be gülüm nerdesin boþ býraktýn ellerimi...
YAZAN:KADER OYUNCUSU
04/07/2013
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.