Duyurulur!
Aristokrat bir adamýn kesik baþýný gezdiriyorum
Havalý sýrt çantamda asýrlardýr
Ve
Çýkartýp çantamdan
Görebilsin diye sedef_i rengini güneþin
Gökyüzüne çeviriyorum ölü suratýný
Beþinci mevsiminde her yýlýn
Adýný tuz mevsimi koyduðum bu vakit
Muhteþem
Siyah papatyalar topluyorum
O çok gizli paranoya mevkii daracýk koyaktan
Sol elimin serçe parmaðýndan tadýyorum
Bir Mamut fosilindeki siyah buzul çað tuzunu
Kamaþan diþlerimden yayýlýyorken kýlcallarýma
Soðuk yangýnlar
Sað elimle
Kutsuyorum yaþam kabýmdaki pembe þarabý
Milat öncesi uyku kazanlarýnda eritiyorum
Yuvalarýndan ellerimle çýkarttýðým gözlerimi
Tombul yüzü tökezlenip düþüverince ayýn
Sessizliðin zifirisinde
O an çatlayýveriyor hiçliðimin imbiði
Ve
Kulaklarýmýn her çýnlayýþýnda
Bir bir
Kilitlemeye baþlýyorlar tüm geri dönüþ kapýlarýmý
Eski sevdalarým
Her adýmýnda
Keskin manolya kokularýna lanet ediyor nefessizliðim
Gidiyor olmak mý?
Veyahut
Yoruluyor olmak mý? Giderken
Kaosunda avcý ulaklar gönderiyor ruhum
Ölüm tanrýlarýna
Kaya tuzundan yastýðým…
Siyah saman balyalarýndan yataðým…
Ve
Beþ adet meþe palamudum…
Tam orta yerinde absürt bir rüyanýn
Tutuþuveriyorlar anlamsýz bir kavgaya aniden!
Gereksiz…
Çözümsüz…
Bilindik fakat…
Hayli evvel
Ve o tek gece de kaybetmiþtim
Yatak odamdaki flotal aynanýn sýrrý siyah gerisinde
Tüm bildiklerimi oysa!
(Yýldýray Kýzýltan)