HELEDE EYLÜLDE
Elini yanaðýna koyup bir gülüþü vardý,
Hiç unutmadýðým,
Seni seviyordum derdim,
Yalancý derdi.
Hiç kimse ondan güzel diyemezdi o kelimeyi.
Aslýnda þýmarýktý çocuk gibi.
Ben onu liseli bir kýz gibi sevmiþtim,
Saçlarýný iki örgü yapmasýný isterdim,
Ve kýrmýzý kordela takmasýný.
Onun bu halini seviyordum,
Kýzýnca küfür eder,
Posta koyardý.
Geliþini merdivenlerden duyardým,
Topuklu ayakkabýlarýný çok seviyordum,
Kim sevmezdiki habercimdi benim.
Telefon diye bir þey yoktu,
Mektuplaþýrdýk.
Bahçe duvarýnýn taþýný çýkartmýþtýk,
Arkasýna mektuplarý koyardýk.
Mahallenin en güzel kýzýydý,
Hele bir gözleri vardý,
Akdeniz gibiydi.
Þimdi nerede biliyorum,
Ama nasýl bilmiyorum.
Acaba aklýna geliyormuyum,
Merak iþte.
Ve biliyorum her sonbaharda,
Helede Eylülde,
Bir gün bizim sokaktan geçecektir..Þ.CyILMAZ.......05.09.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Yılmaz/Şiir Baba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.