AYRILIK BİR RÜZGÂR BEN YELKEN İDİM...

Ayrýlýk bir rüzgâr ben yelken idim
Savurdu fýrtýna, alabora’yým
Sevgin gül, gülizar, ben volkan idim
Kavurdu yanardað lav’ým, çýrayým...

Bu nasýl yangýnmýþ sönmek bilmeyen
O ne uzun yolmuþ dönmek bilmeyen
Bitmeyen yokuþmuþ inmek bilmeyen
Sahipsiz kaldý gel gönül sarayým...

Daha nasýl desem dedim son sözü
Toprak doyuracak bir gün o gözü
Unuttum aþkýndan gece gündüzü
Sevdanýn renginde kep kap-karayým..

Oktay ZERRÝN-BAFRA
11-09-2014- 23.23
Öðretmenevi’nde
Sosyal Medyada Paylaşın: