MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Çok Satan Geçmiş
Elif Tuğçe BALABAN

Çok Satan Geçmiş


Ben o zamanlar çocuktum. Aslýnda hala çocuðum da neyse...
Bana küçükken büyüyünce ne olacaksýn diye kimse sormadý.
Veya en çok annemi mi ya da babamý mý sevdiðimi de kimse merak etmedi.
Bende büyüdüm turizmci oldum.
Annemle babama gelince, þimdi bakýyorum da sevicek baþka neyi olabilir ki bir insanýn der gibi yaþýyorlar karþýmda.

Bu ülkede baþý boþ gezen yazarlar olarak turizmden sýkýlýnca ha bi de gavur diline merak sarmayýnca oturduk yazdýk.
Neyse,

Bir gün bir meyhaneye girdim. Dedim ki bana ordan bi çay getir aslaným.
Herif demez mi bizde çay yok. Bir bira ister misiniz?
Bira da baþ aðrýsý yapýyor bende biliyor musun dedim kalsýn, çýktým ordan.
Þimdi diyeceksin ki ne anlatýyor bu?
Bende sana soruyorum o halde
- Kim neyi ne kadar anlatabiliyor ki?

Neyse bizim Murat var, Ýstanbul’a gitti. Orada daha çok para veriyorlarmýþ daha iyiymiþ kazancý. Dedim git Murat, defol git..
Dedim ama aðladým sonra ama Murat bilmez aðladýðýmý...
Anlatmadým ona çünkü bilse geri döner biliyorum.

Eve geldim o akþam. Murat’a sarýldým eve geldim.
O gün anladým ki insan Veda ettikten sonra ancak kendi evine dönebiliyor. Çünkü gidecek baþka kimsesi yok insanýn kimsesizliðinin!

Açtým televizyonu, Sezercik aðlýyor. Yanýnda da bir kýz... Bir bebeðe analýk babalýk ediyorlar.
Dedim ki kendi kendime
- lan þu Sezercik bile benden daha adam! Baksana herif yedi yaþýnda baba oldu.
Oysa bana kimse babamý neden bu kadar çok sevdiðimi bile sormadý !
Sen bir de Ayþe’yi göreceksin.
Sarýlmýþ bebeðe, vermem de vermem diyor. On yaþýnda bir kýz çocuðu kadar bile sahip çýkamadým adý Umut olan adý Eylül olan kendini düþük yapmýþ aþklarýmdan dolayý doðmamýþ çocuklarýma...

Kapattým televizyonu geçtim odama. Dedim biraz kitap okursam geçer bu sýkýntý.
Okumaz olaydým.
Anam babam, onlar ne öyle... Nasýl mutlu herkes, nasýl huzurlu her sayfa...
Ben gelemem o kadar mutluluða kapattým kitabý yattým aþaðýya...

Ama biliyorum, ben odamda baþkalarýnýn kýrýk diye çöpe attýðý oyuncaklarla oynarken, biri gelipte sorsaydý bana - büyüyünce ne olacaksýn diye hiçbir þey böyle olmayacaktý.

’Çünkü ben büyüyünce olmayacaktým. ’

ETB•
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.