On Ýki Eylül
Eylüller karartýyor evlerin ýþýðýný
Gözyaþý dolduruyor aþlarýn kaþýðýný
Acý aðýtlar sallar yetimin beþiðini
Hüzün, keder yaðdýrýr Eylülün yaðmurlarý
Gözyaþýyla karýlmýþ bunlarýn hamurlarý
Eylüller kopartýyor gövdesinden dalýný
Eylüller ayýrýyor arýsýndan balýný
Eylüller yaðmalamýþ baþýndaki þalýný
Hüzün, keder yaðdýrýr Eylülün yaðmurlarý
Gözyaþýyla karýlmýþ bunlarýn hamurlarý
Yiðitler susturuldu, gencecik solduruldu
Haneler boþaltýldý, zindanlar dolduruldu
Umutlar kurþunlandý, yargýsýz öldürüldü
Hüzün, keder yaðdýrýr Eylülün yaðmurlarý
Gözyaþýyla karýlmýþ bunlarýn hamurlarý
Yýldýzlar hep kaybolmuþ, ay dünden firardadýr
Her gece hain pusu, memleket zarardadýr
Alperen hedef olmuþ, zalimler karardadýr
Hüzün, keder yaðdýrýr Eylülün yaðmurlarý
Gözyaþýyla karýlmýþ bunlarýn hamurlarý
Saraylar viranedir yas kokuyor haneler
Milletin kan aðlarken bayram eder caniler
Dünya benimdir sanmýþ nemrut gibi faniler
Hüzün, keder yaðdýrýr Eylülün yaðmurlarý
Gözyaþýyla karýlmýþ bunlarýn hamurlarý
Her on iki eylülde yüreðim hiddetlidir
Bu on iki Eylüle öfkem çok þiddetlidir
Aklým zamana gebe isyaným illetlidir
Hüzün, keder yaðdýrýr Eylülün yaðmurlarý
Gözyaþýyla karýlmýþ bunlarýn hamurlarý
Nuh Comba