Zulüm edip durma bana boþ yere,
Bu gönül sana da darýlýr bir gün,
Aþký hiçe sayan o zalim kalbin,
Tam kýrdýðýn yerden,kýrýlýr bir gün.
çok mu güvenirsin gönül köþküne ?
Acýmadýn sende vurdun düþküne,
Aklýn baþa gelir,döner þaþkýna,
Vicdanýn yakandan,sarýlýr bir gün.
Boþluða uzanýr titrek ellerin,
Bir kelime bir söz etmez dillerin,
Maziye gömdüðün o hayallerin,
Öldü sandýðýn an, dirilir bir gün.
Her mevsim yaz olmaz,gelir kýþlarýn,
Ufuklara dalar,yar bakýþlarýn,
Sicim sicim olur da gözyaþlarýn,
Uzaklardan bile, görülür bir gün.
Anýlar ses vermez bakar da geçer,
Baðrýný,sineni yakar da geçer,
Ömrünü dünyaný yýkar da geçer,
Çözülür dizlerin,yorulur bir gün.
Piþmaným dersin ki,hemde derinden,
Arýnamazsýn hiç vicdan kirinden,
Vefa bilmez kalbin orta yerinden,
Ayný silah ile vurulur bir gün.
Erdal SARIGÖZ
12-09-2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.