Ferman Dediler
Yolumuz vuslatsa, ilenme gamdan.
Yerdeki toprak ol, düþersin damdan.
Hayatýn oyunu, çöpten samandan,
Gün olur yýkýlýr, ferman dediler...
Padiþah olsan da, güvenme mala,
Ebedi var mýdýr, dünyada kala ?
Ayaðýn basarken, yürü Hak yola,
Gün olur takýlýr, ferman dediler...
Dertsiz kul var mýdýr, dünya hanýnda,
Kula kulluk olmaz, edep þânýnda.
Doldurduðun neyse, gelir yanýnda,
Gün olur bakýlýr, ferman dediler...
Bir damla yaþtadýr, aþkýn kudreti,
Kan sürünsün býrak, silme sureti.
Kelamlar çürüsün, bozma sireti,
Gün olur yakýlýr, ferman dediler...
Var git o kapýya, perden inmeden,
Gözünün ýþýðý, ebed sönmeden.
Musalla taþýnda, tenin yunmadan,
Gün olur çakýlýr, ferman dediler...
Serpil Çýnaroðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.