Sahipsiz Sitem...

Sahipsiz hüzün taþtan krallýðýnýn isyankar elleri eriyen balyozudur tanrýnýn
Binlerce kalesini yýkýyor ruhumun
Kayýtsýzlýðýmýn gülümseyen küllerini parçalýyor pençeleriyle bir derinin kemikten ayrýlmasý kadar sancýlý
Soluðumun tütünsüz geceleri
Gýrtlaðýmda duraksýyor zehirli duman
Tuzak þehirlerin baðýþlanamayan gölge darbelerinde
Külleniyor nöbet aðlayýþlarýn
Önceye tutsak düþlerim sensiz düþüþün ortasýnda
Vazgeçiyorum seni düþünmekten
Nedensiz sinmiþ göz yaþýma kokun
Hýçkýrýk denizidir isyanlarýmla kuruttuðum
Yakýyorum sevda þarkýný uyutup
Bir çýðlýk tutulmasýnda kaldýrýrken baþýný ay dünya söküp atarken yüreðini
Ölüm denen coþku kör olup çalsana kulaklarýma sen aþksýz uðultunu
Kara perdeni çek gözlerime gömüldüðün sularýn altýndan
Ruhumun kara deliklerine çekilen hüzün bulutlarý ýslanýrken aðlýyorum boþluðuna kalabalýðýn
Ve;
Sensizlik aþýndýrýyor sevda kayalýklarýný kendi kendimin misafiriyken...

Recep Yeþil
Ataköy...
Sosyal Medyada Paylaşın: