(Əsir ellərimizi xatırlayarkən)
Ey konül,gəl yenə güzar eyləyək
Ürəklər daðlayan əsir ellərə
Xaraba yollarý ,viran baðlarý
Yaðý tapdaðýnda həsrət bizlərə
Vətən daðlarýndan duman enməyir
Yurd dərdi sinəmdə durub ,dinməyir
Sevgidən yazmaða qələm dönməyir
Od,alov heyrətdə yanan dillərə
Þehli çəmənlərdə bənövþə,nərgiz
Aþýlmaz qönçədə yandýlar narsýz
Qýzýlgüllər aðlar sevdasýz yalqýz
Gülüstanlar döndü səhra ,çöllərə
Həzin bulaqqlarýn, haraylý seli
Nəðməli çaylarýn,o dəli yeli
Sýldýrým qayada tək bitən gülü
Min sevda saxlayýr nar könüllərə
Ildýrým,þimþəklər sönüb,çaxmayýr
Yaðýþlar yaðmurlar donub,yaðmayýr
Sazým ,tar,kamaným sýnýb,çalmayýr
Ellinin harayý qalxar göylərə
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.