Ağlarım
Dökülen yapraklar, çatlak topraklar
Ýradem dýþýnda bakar, aðlarým
Alevi titreyen bir mum misali
Umudu düþlerle yýkar, aðlarým
Göðsümün sýzýsý, kor olur durur
Kirpikler kaþlara, zar olur yürür
Gözdeler, gözeler girdaba kürür
Emrine boynumu büker aðlarým
Anlamýyor kimse feryadým neden?
Varlýðýn davasý derbeder eden
Mihnetin gam yüklü yollarýnda ben
Diþimi sýktýkça sýkar aðlarým
Bað bozumu sardý bahçeyi-baðý
Kýrdý dallarýndan gülü kýraðý
Þu gönül sarayým artýk buz daðý
Hülyamý sularda yakar aðlarým
Delibal pes etti gelen taþlardan
Özür diliyorum kalan düþlerden
Býkkýn gözlerimden, çatýk kaþlardan
Uðrun uðrun inci döker aðlarým
Yüreðimden sancý söker aðlarým
Celil ÇINKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.