SABAH EZANLARINA UĞRADI SESİN

SABAH EZANLARINA UÐRAYAN SESÝN
Yýllar evvel olan bir þeydi,kavga ettiðimiz kýskançlýk saçma sapan kuruntular sürekli onun boynuna yapýþtýðým zamanlar olmalý idi ,onu baþkalarýna itmiþtim,suçlu bendim,evet niye eþimi suçluyordum ki?o þimdi yoktu madde dünyasýndan ayrýlmýþ olan bedeni ruhu ile huzur bulmalý idi,ona kötü þeyler asla söylemeyecektim.

Sabah ezanlarý okunmaya baþlamýþtý ve ben hala uyumamýþ yataðýmda düþünceler ile kývranýyordum ,o ana kada geçmiþin parçalarýný toplamaya çalýþýyordum,kendimi günah keçisi olarak gördüm,sürekli huzursuzluk çýkarmak bana en büyük zararý vermiþti ,þimdi bedelini ödemeli idim,ezan sesleri arasýnda ’’Miray!’’ diye sanki bir ses duydum eyvah aklýmýmý yitiriyordum?

’Miray kýzlarýmý sakýn üzme ,onlarý görmeni istiyorum,onlarý sevmeni istiyorum,eðer beni seviyorsan beni dinlemelisin,senin dört çocuðun var bunu sakýn unutma ,eþyalarýmýda daðýtýp durma, ben her zaman yanýnda olacaðým benim tatlý aþkým’


Deliriyor olmalý idim,halisinasyon þu varsaný pisikozlar,pisikonevrozlar,þizofrenik durumlar þunlar bunlar iþte uzak olmam gereken kelimeler kendime gelmeliydim,yoksada uzman bir yardýmcýya mý ihtiyaç duymalý idim?ben ölmüþ kocamýn seslerini iþitiyorum diye?


Hayýr en büyük terapi en büyük kurtarýcým Rabbim olacaktý yine,hemen dularýma koyuldum,ezan sesleri ile yýkandým arýndým,ruhum köpük köpüðe yýkanýyordu ama sýcaktý sularý arada terliyordum,üzerimde her þey bedenime yapýþmýþtý

Sabahýn ýþýklarý yüzümü kamaþtýrtýðýnda yorganýn altýna girdim uyumaya çalýþtým,bir kaç saat dalarsam yeterdi,bedenim ve bir ruh arasýnda olmayý býraktým,gecelerim zordu artýk,uyku düzenim bozulmuþ ve sinirlerim bu yüzden gerilmeye baþlamýþtý.


Neyse bir kaç saatlik uyku üzerine bir acý kahve beni güne hazýrlayacaktý,avukatýma tekrar gidecektim,O sýrada bir telefon konuþmaya ihtiyacým var diyen gençlik arkadaþýma hayýr demeyecektim.

Benimde konuþacaklarým var bilsen neler yaþadýðýmý,sadece kendine acýmayý o zaman býrakýrsýn dedim,ama bak ben çok güçlüyüm sense zayýf benden bir þeyler öðrenmelisin diye kendimden emin galiba bugün tüm ukalalýðýmý üzerime aksesuar olarak takmýþtým



SESÝNÝ DUYDUÐUMDA


Evde elime geçirdiðim sana ait ne varsa

toparlayýp bir gazete kaðýdýna sardým

büyükçe bir poþet o kýymetli hýrkana son defa baktým

dudaklarým kenetlenirken

üzerine ýþýktan yoksun simsiyah ölü harflerimi taktým

bölük pörçük ettiðin yaþamýndan kendime ait olanlarý aldým

sana sarýldým buz gibiydin çok soðuktun

göklerin Venüs’ü Urania meleðim derdin bana

kinim falan yok kalmadý sözlerini hatýrlayýnca

bak sabah ezanlarý okunuyor uyuyamýyorum hala

dualarýma sarýldým köpük köpüðe yýkanýyorum þu anda

perdemi araladým

o adam yine orada

bir dolu þey ayýrýyor mukavva cam parçalarýnda

hýzla koþuyorum þimdi yanýna

seni seviyorum seviyorum seviyorum yapamayacaðým dediðim anda bana bakýyor

adamcaðýz þaþkýn iyimisin diyor ne oldu abla?

paketi geri çekiyorum

Allahýn delisi ölmüþ olsanda tüm ruhumla seni seviyorum hala

dediðini yapacaðým söz

kýzlarýnýda seveceðim dediðim anda

saçý sakalýna karýþmýþ adam þaþkýn

tövbe tövbe neler var yahu diyor elini yukarýya sallayýpta


HAYAT YOLDAÞIM BENÝM ÞAÞIRMIÞ EÞÝM HER ÞEYÝM
SICAKLIÐIN NÝYE YOK?
BUZ GÝBÝ NEFESÝN
AMA
RUHUMLA SENÝ ÝNATLA ISITARAK
SON NEFESÝME KADAR SEVECEÐÝM

MÝRAY HANIM




Sosyal Medyada Paylaşın: