Ateþler içinde yaþanýlan bir aþkýn ardýndan,
Bir tutam hasret, bir tutam özlem
Ve bir tutam hüzün,
Senden bana geriye kalan.
Oysa ki,
Verilecek bir yüreðim vardý sana,
Tapardým, misk-i amberlerden ziyade kokuna.
Ýþte ben,
iþte ben bu gökkubbenin altýnda,
Katlanýrdým tüm ölümlere, o elvedan olmasa.
Acýlarla büyütülen bir aþkýn ardýndan,
Bir tutam yalnýzlýk, bir tutam çaresizlik
Ve bir tutam isyan,
Senden bana geriye kalan.
Oysa ki;
Gitmem diyordun yabancý dudaklara,
Açmam gözlerimi demiþtin baþka yastýklarda.
Þimdi sen ,
Þimdi sen bu gökkubbenin altýnda,
Ýsyan edeceksin her sabah, güneþin doðuþuna.
Viran olmuþ bir aþkýn ardýndan,
Bir tutam karanlýk, bir tutam çile
Ve boþ bir kadeh,
Senden bana geriye kalan.
Oysa ki;
Adým adým erittiðin ölümsüz aþkýmýzla,
Meydan okuyacaktýk bu serseri hayata.
Þimdi sen,
Þimdi sen bu gökkubbenin altýnda
Tuz basarak yüreðine, uyanacaksýn baþka kollarda.
Ýsmail Arýk
09.09.2014
Þiirime fotoðrafý ile güç veren sevgili Esra AKBULUT hanýmefendiye teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.