O köþeden bu köþeye kendini atarsýn,
Bilmiyorum ben ne alýr ne satarsýn,
Masumane olup öylece etrafa bakarsýn,
Bilmiyorum böyle sen ne yaparsýn...
Bilmiyorum sen bir görünen hayalsin,
Sevgin var çünkü sen yaþayansýn,
Býrak kendini garip öyle baksýn,
Hayat senin sen kendini yaþarsýn..
Umut var yüzünde gözlerin söyler,
Yaþamda güzel günler seni bekler,
Hep görmek ister bakan gözler,
Benden uzak olma gönül seni özler..
Umut ýþýðý olup ýþýk saçarsýn,
Irak deðilsin gönülde varsýn,
Býrak yanan kendine yansýn,
Bir an gül yüzün öyle kalsýn..
Hazin dolu günler geçti gitti,
Gönül hep böyle olmak istedi,
Sendeki olan acaba neydi,
Benim bu kadar ilgimi çekti..
Bugün yarýn derken alýþtýrdýn,
Biraz aklým vardý onu karýþtýrdýn,
Engelli koþularda beni yarýþtýrdýn,
Nasýl oldu beni hayatla barýþtýrdýn...
Hayal meyal karþýmdasýn,
Uzak deðil sanki yanýmdasýn,
Umutlar yaratan baðýþlasýn,
Gönlün hep mutluluklarla kalsýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.