Emekle açýlýr topraðýn rengi,
Kazmadan yol olmaz kara toprakta.
Güneþ de bulunur gönlünün dengi,
Bulmazsa dal olmaz kara toprakta.
Eve saklanýrýz yaðmurda karda,
Yaðarsa uyanýr hayat baharda.
Kýymeti bilinir çöllerin orda,
Kurak da bol olmaz kara toprakta.
Yýrtarsan yüzünü toprak hislenir,
Bulutlar indirir gönlü beslenir.
Dallar çiçek açar meyve süslenir,
Kokmayan gül olmaz kara toprakta.
Çimen isteyene çözülür yular,
Ter döken kullarýn çuvalý dolar.
Habersiz yaþayan gün gelir solar,
Yatmayan kul olmaz kara toprakta.
Karlarla donanýr daðlarýn baþý,
Pýnarlarý çaðlar yamaca karþý.
Fidan yetiþtirir topraðý taþý,
Çiçeksiz bal olmaz kara toprakta.
Sözünde duruyor sözünün eri,
Kulun hizmetinde Adem’den beri.
Eyüp böyle verdi size haberi,
Emirsiz gel olmaz kara toprakta.
Eyüp Þahan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.