Ah, Eylül, mahzun ve yaslý güzel… Omzundan aþaðý çaðlayan gibi Dalga dalga dökülmüþ çýlgýn saçlarý... Baþýnda duman duman gam bulutlarý, Elinde kristâl hüzün kadehi. Gri yeþil gözlerinden süzülen yaþlar Karýþýyor hazân yaðmurlarýna, Hep kederli bakan mahzun gözleri Geziniyor dalgýn dalgýn ufuklarda...
Rüzgârlar sarýlýp beyaz boynuna, Okþarken çapkýnca gür saçlarýný, Þarkýlar mý söylüyor kulaðýna?
Sana âþýk, hazan rengi yapraklar, Hasretle düþüyor yollarýna, Öpmek için sararmýþ güzel yüzünü, Uçuþarak geliyor kollarýna...
Vedâ âný sessizce geliyor gibi, Giy gümüþten elbiseni, bir daha salýn, Savur, dök yüzüne kumral saçýný, Hüzün yakýþsa da güzel yüzüne. Aðlama, aðlama, sil göz yaþýný, Usul adýmlarla geliyor Ekim, Gölgende kalmýþ gibi mahzun, eðiyor Güz gülleriyle süslenmiþ güzel baþýný....
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.