yine bir akþam üstünde soluyor gün
bulut grisi ardýnda turuncu
siyaha döner birazdan
sonra gökyüzü örtünür geceyi üstüne
bilirsin ki her günün ardýnda bekler gece
nedeni niçini yok aslýnda
böyle kurulmuþ düzen
hep olur yine olacak olan
deðiþmez döngüsü bu dünyanýn
gün biter ardýndan gece baþlar
elbet yaþanacaksa bu da yaþanacak
istemesen de
neyi deðiþtirir güzdüz ve gece
güneþin dünyaya hayat veren varlýðýnda
ýþýklarýnda ayýn
ya da yýldýzlarýn
sevgiyle çarpan yürekte sevda
kanat çýrparken kuþlar kendince
gün aydýnlýðýnda yýldýzlar
hepsi yine yerli yerinde
ne güneþ
ne ay
ne sen
ne de ben doðarýz günle
ne de kayboluruz gecede
biten zamanlarla solan
ruhlarda yiten nedir ki bize
ne çok yol var gideceksen
oysa dilersen geleceksen de
yol deðil yolcuya bakmalý öyleyse
günde doðmayaný
gecede batmayaný bulmalý ruhta
yürekte bir ömür büyütmeli
bir çiçek gibi sevgiyi
eksilmemeli sevdalarda artmalý insan
oysa zaman azaltýrken ömür takviminin yapraklarýný
yitmeyen bir þeyler olmalý mutluluktan yana
hiç bitmeyecek an’lar
yüreðinde yaþayan kendince
zamansýz mekansýz ölümsüzce ...