Karanlýk gecelerde bazen yýldýz kayar ya Gözüme bir görünüp yitiyorsun aniden Her þafakla birlikte güneþ tekrar doðar ya Can evimde gül gibi bitiyorsun yeniden
Perdeyi aralayýp penceremi açýnca Taze bir nefes gibi içime doðuyorsun Camýmý gagalayan kuþlar ürküp kaçýnca Gönlümdeki yuvanda yerini alýyorsun
Bir gün olsun kalmadýk can cana ve beraber Sevinci ve tasayý hep sensiz yaþýyorum Gün batýp ufuklarý aþýnca baþlar keder Bunca gam yükünü ben yalnýzca taþýyorum
Yüzünü ve kokunu götürme bana býrak Nefesin bahar yeli gibi üstüme essin Ateþinle, istersen bütün bedenimi yak Ecelime razýyým yeter ki senden gelsin
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.