Arif Sağ
Arif Sað
Arif olan anlar benim halimden
Halin söylemeyen baba ben kaldým
Kimler ders almadý senin dilinden
Yanýna gelmeyen yalnýz ben kaldým
Öksüz kaldý defterimde nameler
Baba neler yazdým kimlere neler
Sende baðlamaya can veren eller
Sazý çalamayan yalnýz ben kaldým
Bilirsin her aðaç kökünden biter
Gülerin dalýnda baykuþlar öter
Bu kadar kirlilik yozlaþma yeter
Anadolu gibi yalnýz sen kaldýn
Baba saz çalmayý senden öðrensem
Beni bir dinleyip gönlümü görsen
Yüzlerce türküm var çalar söylersen
Kimse tanýmýyor yalnýz ben kaldým
Ben doðdum doðalý seni dinlerim
Hatam suçum varsa özür dilerim
Saza dertli dertli vuran ellerin
Senden ders almayan yalnýz ben kaldým
Kul Hüseyin Yýlmaz yorma kendini
Bir türkü tadýnda anlat sevgini
Ben Arif babaya yazdým derdimi
Ulu çýnar gibi yalnýz sen kaldýn
HÜSEYÝN YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.