Yűreğim suskun,,,,

Yeþili olmayan bu bahçede
En çok....
Ben konuþuyorum börtü böcekle
Daðýlmýþ yüreðimi toplarken
Sarmak için yaralarýmý
Çok yumuþak sesimle
Okþuyorum,seviyorum,þarkýlar söylüyorum



Belki fýsýldayarak,belki haykýrarak
Ýçimin bunca acýmasýna raðmen
En çok ben konuþuyorum
Yüreðim suskun...



Daðýlmýþ parçalarýmý topluyorum
Benliðimi,bedenimi
Önce kýrýlmýþ,dökülmüþ,parçalanmýþ
Artýlarýmý,eksilerimi
Anýn fotoðrafýný çekmeye çalýþýyorum
Görünen,görünmeyen yanlarýyla


Yeþili olmayan bu bahçede
Her bir yanýna savrulmuþ,saçýlmýþ
Yeniden bütünleþtiriyorum
Yeniden hücrelerime can veriyorum
Çok güç olsada herþey...



Hala ve yine..
Daðýlmýþ yüreðimi toplamaya çalýþýyorum
Orasýnda,burasýnda kalan izlerle
Söylene,söylene,Gökkuþaðý renkleriyle
Sarýyorum,sarmalýyorum ve yapýþtýrýyorum


Hiç susmuyorum artýk
En çok ben konuþuyorum
Hislerimi,düþlerimi,sýcacýk içtenliklerimi
Baþtan aþaðý yepyeni bir baþlangýçla
Deðiþtiriyorum,deðiþiyorum


Kapkara bir bulutu
Yüreðimden siliyorum iþte
Bak bembeyaz bir sayfa açýyorum
Doya doya yaþamak için bu hayatý sensiz




sevay

Sosyal Medyada Paylaşın: