Can, canan, akan bu devran...
Eðer sen
Gýyabýmda kýzýyorsan
Þikayetleniyor, açýlýyorsan
Derdine bir yarende arýyorsan
O zaman bir düþün, seviyor musun
Eðer sen
Onun yokluðundaki halinde
Derinliðinin tüm ahenginde
Þefkatinin her serinliðinde
Onu yudumluyorsan seviyorsun demek
Bilmeliyiz ki
Can, canan, akan bu devran
Sinende han, mekân, zaman
Zahiri terkle manada buluþan
Seven olduðuna muhakkak ki sen inan
Tahýlý, baþaðý, buðdayý, taneyi,
Duvarlarda kuruyan her ekmeði
Yamalýðýný gizlemeyen bir âdemi
Görürsen, seven olduðuna muhakkak inan
Bilinmeyen
Seven, onu nasib edeni bilir
Bilmek idrakin gereðindendir
Ýdrak tefekkürle hep birleþir
Tahayyülde ki o meþk halden geçirir
Bir düþün
Seven bilmelisin, istemeyendir
Varlýðýný, onu için vakfedendir
Görmeden sevmeyi bilenlerdir
Sevgiyi membaýndan içenlerdir
Siz asla
Ýnanmayýn, sunulan hezeyanlara
Vaatler pareler çulsuz bedenlere
Hülyalara o zanlara, yakarmalara
Onu vereni bilmek, Ona yönelmek demektir
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.