Bu dünyadan alýpta, verdiðim her nefeste, Aþka dair çýkacak, yüreðimden sözlerim. Bir ömür kalacaksýn, gönlümdeki kafeste; --Seni her görüþümde, tutmaz olur dizlerim, --Gün-ay deðil, dört mevsim, ben hep seni özlerim.
Ben gönlümde sözverdim, dilimde sözden önce, Ben yürekde aðladým, yüzümde gözden önce, Hayallerim yýkýldý, kalbimde, dizden önce; --Yüreðimde yanarken, ateþlerim, közlerim, --Gün-ay deðil, dört mevsim, ben hep seni özlerim.
Daðlarýma kar yaðsa, güneþimdin baktýkça, Damlalar sel olurmuþ, gözlerinden aktýkça, Dayanmak zor oluyor, aþk ateþi yaktýkça; --Hep yokuþa çýkýyor, yürüdüðüm düzlerim, --Gün-ay deðil, dört mevsim, ben hep seni özlerim.
Bakýnca gözlerimle, okþuyordum resmini, Hayal ettim yanýmda, o güzelim cismini, Daðda yaban kuþlarý öðrendi bak ismini; --Adýný haykýrdýkça, yankýlanýr sözlerim, --Gün-ay deðil, dört mevsim, ben hep seni özlerim.
Gün oldu poyraz gibi, hep üstüme estinde, Yürüdüm yýllar yýlý, sanki buzlar üstünde, Acýlarýn izi var, þimdi senin büstünde; --Karlý dað baþlarýnda, kaybolmadý izlerim, --Gün-ay deðil, dört mevsim, ben hep seni özlerim.
08.09.2014 Avni Temiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
avnitemiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.