Unutamıyorum
Nasýl unutabilirim ki, gittiðim her yerde
Sen var iken, Býrak uzaklarý hemen yanýmda
Elin avuçlarýmýn içinde, gözlerin gözlerimde
Kalbimde bir burukluk olsa da
Hasret þarkýlarý tüter gözyaþlarýmda
Son defa çay içtiðim yerleri gezdim
Bir nebze ferahla kalbim diye
Resimler çektim resimler çekindim
Bir þeyler eksik, nefes mi alamýyorum ne
Saðýma baktým, yok, soluma baktým yok
Her ayrýlýðýn arkasýndan gelen bir bahane
Çay dökmek istedim kendime
Çaydanlýk elimi yaktý, alýþtýrmýþtýn ya eline
Bekledim bekledim bekliedim…
Sen gelmedin ama çaydanlýk, soðudu kendi kendine
Sanki çok uzaklardasýn
Deðilsin bunu sende biliyorsun
Bir avuç içi kadar uzaklýkta
Hala nefesini hissediyorum,
Kalp atýþlarýn benimkisi kadar olmasa da
Ama olsun yeter artýk
Her cümlenin sonu elveda olsa da
Güneþ doðmasa, gecenin zifiri karanlýðýný
aydýnlatan
Gelmediðin zaman üzen sonunda aðlatan
Ümidimi kesmedim kesemiyorum
Daha dün gibi, günler aylar geçse de
Saçlarým tel tel dökülse de
Unut desen de
Unutamýyorum
Sonbahar mevsimi içinde eylül
Ayrýlýklarý anýmsatýr sanki düþen her yaprak
Masmavi gökyüzünde tek baþýna kalan gül
Ýncecik bir yaðmur, belki nur
Yazsam her þeyi yýldýzlarý ayý
Hasret çektiðim sýlayý
Unutamadýðým günleri
Unutamadýðým dostlarý
Nefret uyandýran koçlarý
Hatýrlamak istemesem de
Unutmadýðým unutamadýðým
Bir sen bir de anýlarým
Birde buraya deðil de
Kalbime yazdýklarým
Sami Yüce 08/09/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.