Batýdan Ýstanbul boðazý eski bir konuðu aðýrlarken doðudan Þile yakalýyordu sanki kolumu ne çok hayallerimiz vardý Göksu’dan hala duyuluyor o kayýkta ki kýzýn þarkýlarý leylak rengi feraceler mavilere sevdalý fesli adam býyýðýný burup güya anlaþýlmasýn diye uðraþýrken ama bak nasýlda sevdalý yeþiller seviþiyor dilinde aþk cümlecikleri denizlere karþý camlarý ile gülümserken çeþmi bülbül o opalinler hare hare Venedik’ten hüneri Mehmet dedenin ellerinde Beykoz’daki oluþuverdi bir atölye midyelerimin arasýnda rengarenk cam bakýyordun boynumdaki o eski hediye ettiðin kolyeye eyvah tuttu biri boynumdan karþýya firlattý paramparça olmuþ camlarda aðlýyordum her biri daðýlmýþtý yerlere
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.